در قسمت اول فصل پنجم فرار از زندان چه گذشت؟
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۸۷۰۳۵۴
زومجی: قسمت اول فصل پنجم سریال از زندان چند روزی است که منتشر شده است. در ادامه نقدی بر این قسمت خواهید خواند.
اگر میخواهید بفهمید بعد از تمام این سالها واقعا هنوز از ته قلب برای بازگشت «فرار از زندان» آماده بودهاید و واقعا هنوز این سریال را به خاطر جنس خاصی از تلویزیون که ارائه میدهد دوست دارید، به خاطر بیاورید در لحظهای که تیتراژ قسمت اول فصل پنجم پخش شد چه حس و حالی داشتید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تمام اینها را به خاطر این گفتم تا به این نتیجه برسم که فصل جدید «فرار از زندان» فقط برای کسانی که همیشه هنگام شنیدن موسیقی تیتراژ این سریال موهای تنشان سیخ میشود و از هیجان نمیتوانند در پوست خودشان بگنجند است. فصل جدید «فرار از زندان» از همین اپیزود اول فاش میکند که این سریال فقط و فقط برای طرفداران دیوانهی این سریالِ دیوانه ساخته شده و اگر جزو آنها نباشید ممکن است نحوهی داستانگویی مشهور این سریال را احمقانه و توهینآمیز پیدا کنید و بهشخصه هیچ دفاعی در برابر انتقاداتتان نخواهم داشت. حدود هفت- هشت سال پیش که روز و شب درگیر «فرار از زندان» بودیم، چیزی دربارهی سریالهای دیگر خارجی نمیدانستیم. دقیقا نمیدانستیم این سریال چه چیزی دارد که اینقدر هیجانانگیزش کرده و ما را معتادش خودش. نمیتوانستیم آن حسی را که این سریال در وجودمان به تراوش میانداخت با زبان توصیف کنیم. چون راستش چیزی برای مقایسه آن با دیگران نداشتیم. فقط میدانستیم «فرار از زندان» خیلی باحالتر از سریالهای پلیسی مهدی فخیم زاده است!
اما بعد از سالها که عیار محصولات مختلف تلویزیون دستم آمد، حالا میتوانستم جایگاه «فرار از زندان» را در مقایسه با دیگر سریالها پیدا کنم. میدانستم «فرار از زندان» در چه رتبهای قرار میگیرد. فهمیدم آن را با چه لفظی توصیف کنم؛ «فرار از زندان» تریلرِ حادثهمحورِ بیکله و دیوانهای است. این سریال بدون شک بزرگترین و عمیقترین سریال تاریخ تلویزیون نیست، خیلی خیلی با بهترینها فاصله دارد، اما «فرار از زندان» خصوصیت منحصربهفردی دارد که آن را در جایگاه متفاوتی با بقیهی سریالها قرار میدهد و آن هم دیوانگیاش است. کسانی که این دیوانگی را دوست داشته باشند مطمئنا از سریال لذت میبرند و آنهایی هم که انتظار داستان منطقیتر و واقعگرایانهتری را میکشند مطمئنا احساس میکنند که مورد توهین قرار گرفتهاند. پس، خواستم بگویم دوست داشتن یا نداشتن «فرار از زندان» خیلی خیلی به سلیقهی بیننده بستگی دارد و خوشحالم یکی از کسانی هستم که با جنبهی کارتونی و Over the Top این سریال مشکلی ندارم و اگر جز این دسته هستید اپیزود اول فصل پنجم «فرار از زندان» خودِ جنس است.
مثل بیرون کشیدن همان چیزی میماند که سالها پیش زیر خاک مخفی کرده بودی و حالا آن را بیرون میکشی و میبینی هیچ تغییری نکرده است. و بعضیوقتها تغییر نکردن بهتر از تغییر کردن است. از زمانی که «فرار از زندان» به پایان کارش رسید تاکنون مدیوم تلویزیون با تحولات و انقلابی بزرگ روبهرو شده است. روی کاغذ چیزهایی که در آن دوران مورد استقبال قرار میگرفتند دیگر روی بورس نیستند. بنابراین برنامهسازان باید براساس سلیقه مردم تغییر کنند. در نتیجه انتظار میرفت تا شاید «فرار از زندان» هم برای فصل جدیدش دچار تحولاتی بر پایهی فضای جدید تلویزیون شود. اما سریال از همین اپیزود اول نشان میدهد که شاید دنیا متحول شده باشد، اما «فرار از زندان»، «فرار از زندان» باقی مانده است و هیچ ابایی برای در آغوش کشیدنِ طبیعتِ دیوانهوار و مسخرهاش ندارد و اگرچه دوست داشتم ببینم نسخهی تغییریافته و مدرنتر «فرار از زندان» میتوانست چه شکلی باشد، اما بهشخصه هیچ مشکلی به پایبندی سریال به دیانای قدیمیاش ندارم.
این دیوانگی در سرتاسر اپیزود اول فصل جدید جریان دارد. مثل همهی طرفداران نگران بودم که نکند سریال میراث به جا مانده از خود را با فصل جدیدش خراب کند و گرچه هنوز برای برطرف شدن این نگرانی خیلی زود است، ولی صحنهای در این اپیزود وجود دارد که مطمئنم کرد این خودِ خودش است: بیست دقیقه بعد از آغاز این اپیزود لینکلن باروز پشت چراغ قرمز ایستاده است که یک ماشین مرموز کنارش میایستد. رانندهی مرموز ماشین که گوش راستش سوخته است، با لبخندی شرورانه فکر بدی در سر دارد. تجربه نشان داده این یارو حتما مامور سازمان شروری است و قصد دارد تفنگی-چیزی بیرون بکشد و لینک را بکشد، اما دنیا پیشرفته کرده و «فرار از زندان» هم باید پیشرفت کند. پس، آقای گوش سوخته دکمههای کیبورد لپتاپش را فشار میدهد و ناگهان کمبربند ایمنی ماشین لینکلن قفل میشود، ترمزها از کار میافتند و ماشین با تمام سرعت شروع به حرکت میکند. ماشین از جاده خارج میشود، به سمت دریاچه پایین سقوط میکند و روی هوا لینک از شیشهی جلو به بیرون پرت میشود، به شاخ و برگهای درختان برخورد میکند و بدون اینکه هیچ خراشی بردارد زنده از مهلکه جان سالم به در میبرد. بله، صحنهی کاملا مضحکی است و ممکن بود اگر در سریال دیگری با آن روبهرو میشدم، بیخیال تماشای ادامهی ماجرا میشدم، اما این صحنه نقش مهر تاییدی را دارد که فریاد میزند: «فرار از زندان» برگشته است. همان فرار از زندانی که میشناختیم.
بزرگترین نقطهی قوت اپیزود اول و چیزی که باید به خاطرش پاول شورینگ را تحسین کنیم همین است. او و تیمش موفق شدهاند عناصر معرف سریال اصلی، از تیتراژ ابتدایی گرفته تا داستانگویی تند و سریع و جنونآمیزش را به اینجا منتقل کنند. آن هم بدون اینکه فاصلهی طولانی بین فصل چهارم و پنجم احساس شود. این اپیزود آنقدر به حالوهوای سریال اصلی نزدیک است که انگار در سال ۲۰۱۰ هستیم و فاکس سریال را برای فصل پنجم تایید کرده و ما بلافاصله در حال تماشای ادامهی طبیعی ماجراهای بعد از فصل چهارم هستیم. مثلا به روابط بین کاراکترها و نحوهی اجرای آنها توسط بازیگران نگاه کنید. شخصیتها و بازیگران اصلی همان کسانی هستند که به یاد داریم. انگار نه انگار که این همه وقت از قرار گرفتن در قالب این کاراکترها گذشته است. ونتوورث میلر در قالب مایکل اسکافلید طبق معمول همیشه یک قدم از همه جلوتر است؛ مخصوصا حالا که توسط سارا به مقام خدایی و اسطورهای هم رسیده است. برادرش لینکلن کماکان همان مرد کچل و جسور و دعوایی گذشته است که شلوار شش جیب میپوشد؛ همان کسی که هر چه هوش مایکل تیز از آب درآمده، مشتهای او محکمتر است. سوکره هنوز نیامده خنده روی لبانتان میاندازد و سینوت هم هنوز همان آدم باحال و بامعرفت و باصلابتی است که میشناختیم و البته چه بگویم از تیبگ که نمیدانید چقدر برای مارمولکبازیها و اخلاق موذیانه و نحوهی صحبت کردنِ «جوکر»وارش دلم تنگ شده بود (راستی موقع تماشای این اپیزود مدام به این فکر میکردم که چرا سران برادران وارنر رابرت نپر را به جای جرد لتو انتخاب نکردند؟ شاید به خاطر اینکه لتو معروفتر است و اسکار دارد. به هر حال به نظرم حق او را بدجوری خوردهاند!).
این در حالی است که روابط بین کاراکترها همیشه یکی از چیزهایی بود که سریال را در روزهای بدش روی پا نگه میداشت و کماکان در این اپیزود هم یکی از مهمترین عناصری است که تماشای سریال را لذتبخش میکند. فقط به نحوهی صحبت کردن تیبگ و لینک جلوی در خانهاش نگاه کنید. در شکل و لحن تیکههایی که این دو به هم میاندازند، آدم احساس میکند آنها با وجود تمام تنفری که از یکدیگر دارند نمیتوانند بدون یکدیگر زندگی کنند و از معاشرت با هم ذوق میکنند. تیبگ چه جای دیگری میتواند آدمی صبوری مثل لینک را پیدا کند که تحمل نیش و کنایهها و موزماربازیهای او را داشته باشد و از طرف دیگر با اینکه لینک طوری نشان میدهد که انگار با تیبگ حال نمیکند، اما او هم در اعماق وجودش قبول کرده که این روانی بخشی از زندگیاش است و با وجود او در حاشیهی زندگیاش کنار آمده است.
اما یکی از چیزهایی که موتور «فرار از زندان» را در طول سالهای فعالیتش روشن نگه میداشت و کاراکترهای دوستداشتنیاش را مدام در حال دویدن و نفسنفسزدن و فرار و تعقیب و گریز نگه میداشت، توطئههای عجیب و غریب و پیچیدهای بود که اجازه نمیداد آنها برای یک لحظه هم که شده نفس راحتی بکشند. خب، به نظر میرسد این موضوع با قدرت دربارهی فصل پنجم هم صدق میکند. مثلا به اتفاقات درهمگرهخوردهی این اپیزود نگاه کنید. فرد ناشناسی پیدا شده و به دلایل نامعلومی تیبگ را به عنوان کسی که خبر زنده بودن مایکل را پیش لینک میبرد انتخاب کرده است. از اینجا به بعد قضیه فقط قاطیپاتیتر و آشناتر میشود. مثل روتین همیشگی سریال دوتا هیتمنِ خوشپوش و مرموز داریم که رمزی با هم صحبت میکنند و هر موقع ریتم سریال کمی کند میشود از ناکجا آباد پیدا میشوند و با کُلت مجهز به صداخفهکنشان به دنبال قربانی میگردند و در این اپیزود هم لینک و سارا را مظلوم گیر آوردهاند. از سوی دیگر نه تنها مایکل زنده است (که خبر جدیدی نیست)، بلکه او در واقع تروریستی به اسم کانیل اوتیس است که احتمالا دارد به جای فرد بالاتری کار میکند، اما احتمالا نه تنها دارد او را بازی میدهد، بلکه همزمان دارد کل زندان یمن را نیز روی انگشت کوچکش میچرخاند و خانواده و دوستانش را بهطرز غیرمستقیمی به سوی پیدا کردنش سوق میدهد و در همین حین طوری وانمود میکند که آنها را نمیشناسد.
اگر هک شدن ماشین لینک کافی نبود، برای جنونآمیزتر شدن اوضاع هم که شده، تیبگ دعوت به یک عمل اعضای مصنوعی مجانی میشود و در پایان اپیزود دست پلاستیکیاش را با یک عدد دستِ فلزی و پیشرفته عوض میکند. فکر میکنم با توجه به چیزی که سینوت میگوید: «مایکل هیچوقت تحت کنترل کسی نبوده. اون همیشه بر اوضاع مسلط بوده. همیشه» میتوان نتیجه گرفت که ماجرای عکس، آزادی تیبگ و فراهم کردن پول دست جدید او همه زیر سر خود مایکل است و او از خیلی وقت پیش (با توجه به اسم کانیل اوتیس برروی کتش) در حال برنامهریزی تمام این داستان بوده است. حالا اینکه مایکل چه برنامهای برای تیبگ دارد که حتما نیاز به دست آهنی داشته است معلوم نیست. چیزی که معلوم است این است که مایکل مبتلا به فراموشی نشده است، بلکه احتمالا با توجه به خالکوبیهای چشم کف دستانش، خواسته به لینک سرنخ بدهد که آنها نمیتوانند با هم صحبت کنند و ممکن است اینکه بقیه بفهمند لینک و دیگران دوستان تروریستی مثل او هستند برایشان خطرناک تمام شود. اگر اینطور باشد باید دید لینک و بقیه چگونه میتوانند برای فراهم کردن مقدمات فرار با او ارتباط برقرار کنند و نقشه بکشند.
اپیزود افتتاحیهی فصل پنجم «فرار از زندان» از لحاظ ساختار روایی خیلی یادآور اپیزود اول فصل اول است. ساعت اول در واقع فقط وسیلهای است که نویسندگان از طریق آن حالوهوای سریال را معرفی میکنند و اتفاقات آینده را یک به یک تیک میزنند. تنها تفاوت خوبش این است که خیلی پرشتابتر از اپیزود افتتاحیهی سریال است. اگر آنجا سریال بخش زیادی از زمانش را جدا از داستانپردازی، به معرفی کاراکترها اختصاص داده بود، اینجا ما کاراکترها را میشناسیم، پس سریال یکراست به درون مهلکه وارد میشود. روی هم رفته اما با اپیزودی مواجهیم که به جای پیشبرد داستان، راهانداز آن است و در راستای روتینِ «فرار از زندان» که همیشه در اپیزودهای افتتاحیه فوقالعاده بوده است قرار میگیرد و در چسباندن هیجان طرفداران به سقف موفق است. از آنجایی که برخلاف فصلهای گذشته، فقط با ۹ اپیزود سروکار داریم، احتمال اینکه فصل پنجم بدون فیلر و خردهپیرنگهای اضافی باشد و فقط و فقط روی قصهی اصلی متمرکز شود و همین شتاب و هیجان را در هشت اپیزود آینده حفظ کند بالا است. اکشنهای سریع، آدمکشهای مرموز، خالکوبیهای عجیب، توطئههای پیچیده، تیبگ، عشق برادرانهی مایکل و لینک، سارا تانکردی خفن و زندانی بی در و پیکر، همه و همه از بازگشت «فرار از زندان» همیشگی خبر میدهند. بیایید امیدوار باشیم همهچیز به همین خوبی ادامه پیدا کند.
منبع: بی باک نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۸۷۰۳۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وقتی سرگرمی، قربانی بزرگ شعار دادن میشود /چرا «نون خ» در فصل پنجم مورد استقبال قرار نگرفت؟
بخشی از کیفیت متوسط نون خ در فصل پنجم فدای شعارهای گنجانده شده در فیلمنامه شد و تا به صورت نمادین شاهد آثاری باشیم که سرگرمی را قربانی شعار میکند.
سرویس فرهنگ و هنر مشرق- دنبالهسازی سریالهای موفق به تاسی از فصلبندی مجموعههای غربی، در چند سال اخیر، در سیما و شبکه نمایش خانگی باب شده است. برخلاف مجموعههای غربی که فصل سوم یک سریال با کیفیتتر از فصل اول آن است، مهمترین ویژگی ساخت سریالهای چند فصلی در ایران این است که با افزایش فصلها با یک ریزش مخاطب و افت کیفی و دراماتیک مواجه خواهیم بود.
دنباله سازی در حوزه سریال، در دورهای که تلویزیون مخاطب استانداردی داشت، تبدیل به رویه شد. با ریزش مخاطبان جعبه جادو در سالهای اخیر، ساخت سریالهای چند فصلی مجموعههایی نظیر زیرخاکی و نون خ به نتایج معکوسی منجر شد.
دست کم در دوسال گذشته هیچ کدام از مجموعههای سیما بازتابی اجتماعی و رسانهای میان مخاطبانش نداشته (نمود مرجع شبکههای اجتماعی است) و پخش متوالی دو سریال «زیرخاکی» و «نون خ» آخرین تیرهایی بود که در خشاب جعبه جادو قرار گرفت، اما شلیک این دو سریال به صورت متناوب نشان داد که هر دو سریال آثار مشقی و شکست خورده هستند. این شکستهای متوالی باید مورد توجه تصمیمسازان قرار گیرد و این مهم برایشان آشکار شود که حتی ساخت احتمالی پایتخت با انواع خبرسازی در جذب مخاطب تاثیری نخواهد داشت.
با تقارن نوروز و ماه مبارک رمضان، سیمای ملی تلاش کرد با ادامه مجموعههایی که دستاوردهای ظاهری آنان به قبل از دوران تحول بازمیگردد، فاصله خود را با مخاطبان کمتر کند.
بر اساس این سیاست فصل چهارم «زیرخاکی» روی آنتن رفت و نکته جالب اینجاست که همزمان با پخش این مجموعه برنامه گفتوگو محور «زندگی پس از زندگی» بر اساس نظرسنجیهای منتشر شده از مخاطبان بیشتری برخودار بود.
همین سنجش آمار رسمی که توسط سازمان صدا و سیما منتشر شده نشان میدهد، پروژه افزایش فصول سریالها در شرایط کنونی، یک پروژه شکست خورده است.این سریال برخلاف فصلهای قبلی با واکنش مثبت چندانی از سوی رسانه و واکنش درخوری در بین مردم و فضای مجازی مواجه نشد.
با این حال انتظار میرفت این شکست، با پخش سریال نونخ جبران شود که عملا «نون خ» کیفیت کمتری نسبت به فصل چهارم زیر خاکی داشت .
در فصل پنجم «نون خ» دیگر ظرافتهای گذشته در شخصیت پردازی مشهود نبود. نویسنده در نگارش فیلمنامه دچار یک سردرگمی محسوس بود و نتوانست همچون فصل اول و دوم روایتی پیوسته خلق کند.
فصل پنجم نون خ از فصل سوم آن ضعیفتر بود، چون سازندگان تصمیم داشتند، موقعیتی مشابه پایتخت 3 را در قالب سریال دیگری خلق کنند. به این ترتیب نون خ هویت مستقل خود را از دست داد و عملا از حیث دراماتیک به قهقرا رفت. عدم نبود یک قصه یکپارچه با برجسته شدن تیپ های تکراری سریال و کنایهها و شوخیهای بارها تکرار شده، به ساختار این مجموعه لطمات فراوانی زد.
تیپهایی نظیر ادریس (سیروس سپهری)، روناک (با بازی صهبا شرافتی)، عمو کاووس (با بازی ماشاالله وروایی)، سلمان (با ایفای نقش کاظم نوربخش) و روژان (با بازی هدیه بازوند) هم کارکرد کلیشهای در فصل پنجم سریال داشتند.
محمود گبرلو منتقد سینما و مجری سابق برنامه هفت درباره اشکالات اشاره شده در صفحه اینستاگرام خود نوشت : چون مخاطب با نونخ از سال های گذشته ارتباط برقرار کرده، قصه را بیشتر به خاطر شخصیتها دنبال می کند. گرههای متعدد برای کشش بیشتر فیلمنامه باید وجود داشته باشد تا تماشاگر برای دنبال کردن قصه انگیزه پیدا کند. ولی گرههای فصل ۵ سطحی و دم دستی هستند.
در فصل پنجم ازدواج سلمان و شیرین، میتوانست یک اتفاق ویژه جذاب در متن سریال باشد اما مشخص نیست چرا این رویداد به خرده روایت جذابی تبدیل نشد. تنها عنصر جذابیت سریال در فصلهای متوالی این مجموعه تعارض و تقابل میان این دو شخصیت بود و ازدواج آنان منجر به از میان رفتن یکی از مایههای اصلی دراماتیک سریال شد.
قصد سازندگان بر اساس شعارهای تحول گرایان این بود که یک ایران زیبا را به تصویر بکشند اما به محض اینکه جهت سریال مسیر کرمان را با گرافیک خاصی به تصویر کشید، مسافران همران نورالدین خانزاده سروکارشان به یک طبیب معتاد به تریاک افتاد.
هر چند نمایش این وضعیت و کاراکتر طبیب، توام با کمی پردهپوشی بود، اما این بخش از سریال با اشاره به کرمان و نشان دادن یک پزشک معتاد توهینی زیرپوستی محسوب میشود.
در بخشی دیگر روایت سریال وارد شهر چابهار شد و در متن سریال تصویری وارونه از اقوام ساکن در این استان را به نمایش گذاشت. این بخش از سریال با اعتراض شدید مردم سیستان و بلوچستان در فضای مجازی مواجه شد، تا افتتاحیه رسانه ملی در سال 1403 با حاشیههایی مواجه شود.
کیفیت فصل پنجم این سریال از تمامی فصلهای آن پایینتر بود و ساختار شعار زده سریال، پس از نجات کولبران نشان میداد که سازندگان سعی کردهاند برای خوشایند تحولخواهان در سیما سریالی را تولید کنند تا حجم بالایی از شعار در متن آن در قالب مونولوگ نمود داشته باشد. بخشی از کیفیت متوسط نون خ فدای همین شعارها شد و تا به صورت نمادین شاهد آثاری باشیم که سرگرمی، قربانی شعار میشود.